De boot van Hydro-Motion
De boot is ontworpen met waterstofaandrijving. Ook moet de boot als het ware over het water kunnen "vliegen" met behulp van twee L-vormige en één T-vormige vleugel onder de boot. Om de boot optimaal te laten functioneren, moet de positie van deze vleugels constant worden aangepast. Hiervoor wordt een trekdraadsensor gebruikt, die verbonden is met een controleplaat die de stuurhoek meet. Deze hoek wordt gebruikt om de differentiële stijging te bepalen.
Trekdraadsensoren
Trekdraadsensoren (ook trekdraadpotentiometers genoemd) kunnen afstanden meten met een nauwkeurigheid tot 0,01 mm. Ze detecteren de positie en beweging van een object met behulp van een flexibele staalkabel die van een veerbelaste spoel wordt getrokken. De lineaire beweging aan het uiteinde van de kabel wordt zo omgezet in een roterende beweging.
Over het TU Delft Solar Boat Team
Het TU Delft Solar Boat Team is een projectteam van de TU Delft en bestaat uit ambitieuze studenten van verschillende afdelingen. Elk jaar ontwerpen en bouwen de studenten samen een volledig functionele boot om het op te nemen tegen andere universiteiten. Terwijl het team zich vorig jaar richtte op boten op zonne-energie, lag de focus voor 2021 op waterstofaandrijving (Mydro-Motion Boot).
Althen is er trots op dit project voor de duurzame ontwikkeling van de maritieme industrie te steunen.
"Vliegen" met een boot op waterstof
Projectmanager Bouwe Theijse legt uit hoe het systeem werkt: "Net als bij een vliegtuig hebben we voldoende snelheid nodig om lift te genereren. Met 22 kilometer per uur, onze startsnelheid, zijn we snel genoeg. Vanaf dat moment duwen onze vleugels, de draagvleugels, de boot uit het water en vliegt het hele voertuig van 1.100 kilo boven het water!" Het team ontwierp de draagvleugels om het hele gewicht van de grote boot te dragen. De grotere en zwaardere boot was nodig omdat de 2021 Energy Boat Challenge in Monaco wordt gehouden in de Open Zeeklasse.
Wanneer de waterstofboot over het water "vliegt", manoeuvreert hij met behulp van een differentiële kanteling van de voorvleugels. Dit principe kan worden vergeleken met een motorfiets die zijwaarts moet kantelen om te kunnen draaien. De positie van de vleugels moet worden aangepast om de boot optimaal te laten functioneren. Hiervoor wordt een kabelsensor gebruikt die verbonden is met een controleplaat die de stuurhoek meet. Deze hoek wordt vervolgens gebruikt om het kantelverschil te bepalen.
Accepteer de marketing cookies om deze video te bekijken.
Klik hier om uw toestemming te wijzigen.
Een trekdraadsensor voor stuurberekeningen
Samen met onze engineers selecteerde het team van de TU Delft de FD60-500-SR-P trekdraadsensor voor deze toepassing. De trekdraad heeft een treklengte van 500 mm en een potentiometrische uitgang. De sensor wordt op de achtersteven van de boot gemonteerd. De clip van de trekkabel wordt aan het andere uiteinde van de stuurplaat bevestigd. De waarde van de sensor wordt uitgelezen door de EMS, het controlebord aan boord van de boot. De clip van de trekkabel is verbonden met een punt dat niet lineair in één richting beweegt. Daarom worden eenvoudige wiskundige berekeningen gebruikt om de meetwaarden van de sensor om te zetten in de corresponderende stuurhoek. Op deze manier wordt de stuurhoek zeer nauwkeurig berekend en fluctueert deze nauwelijks.
FD60 Series Trekdraad Sensoren (Draw-Wire)
- Meetbereik: 100 mm tot 1500 mm
- Aangepaste versies voor OEM
- Eenvoudige en flexibele montage
FD96 Series Trekdraad Sensoren (Draw-Wire)
- Meetbereik: tot 2.000 of 2.500 mm
- Uitgang: potentiometer, stroom & spanning
- Digitale uitgang: HTL/ TTL/ PB/ CO/ SSI
FD115 Series Trekdraad Sensoren (Draw-Wire)
- Meetbereiken: 3.000 mm tot 15.000 mm
- Robuuste aluminium profielbehuizing
- Digitaal: incrementele/absolute encoder